Σχόλια σε σχέση με την προηγούμενη ανάρτηση.
Σχόλιο1ο: Ποιος είπε ότι η κατάθεση απόψεων και η αντιπαράθεση αντιλήψεων είναι "ρατσιστικό φαινόμενο"; Η διαλεκτική (ή ο δημοκρατικός διάλογος) δεν είναι το ζητούμενο στην Δημοκρατία;
Εκτός και εάν τα τέτοιου είδους τσιτάτα έχουν σκοπό τον εκφοβισμό και την "τρομοκράτιση¨ της αντίθετης άποψης, πράγμα που δεν με αφορά.
Σχόλιο1ο: Ποιος είπε ότι η κατάθεση απόψεων και η αντιπαράθεση αντιλήψεων είναι "ρατσιστικό φαινόμενο"; Η διαλεκτική (ή ο δημοκρατικός διάλογος) δεν είναι το ζητούμενο στην Δημοκρατία;
Εκτός και εάν τα τέτοιου είδους τσιτάτα έχουν σκοπό τον εκφοβισμό και την "τρομοκράτιση¨ της αντίθετης άποψης, πράγμα που δεν με αφορά.
Σχόλιο 2ο: Η δια βίου μάθηση είναι ζητούμενο και στόχος στις σύγχρονες κοινωνίες αλλά για πάρα πολλούς Έλληνες χαμένος χρόνος, μια που ότι έμαθαν σε μικρή ηλικία τους αρκεί για τον υπόλοιπο βίο τους!
Σχόλιο 3ο. Η ΕΕΤΕΜ που εκπροσωπεί τους Πτυχ. Μηχανικούς του Τεχνολογικού τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της οποίας, στο περιφερειακό τμήμα Μαγνησίας, ήμουνα πρόεδρος για πάνω από 15 χρόνια, για τέτοιου είδους μεγάλα θέματα, πάντα έπαιρνε θέση υπέρ του γενικότερου συμφέροντος της κοινωνίας και όχι των επί μέρους συμφερόντων κλάδων ή επαγγελμάτων.
Σχόλιο 4ο. Ως αναφορά την ευχή για επάνοδο σε αξιώματα, όπως αναφέρεται στο δεξιό τμήμα του παρόντος Blog "δεν τρέφω καμιά φιλοδοξία πλέον απόκτησης οποιοδήποτε δημόσιου αξιώματος". Τούτο όμως δεν θα με εμποδίσει να λέω την άποψή μου για ζητήματα (μικρά ή μεγάλα) που κρίνω σοβαρά.
Άλλοι έχουν την εντολή και την ευθύνη να παίρνουν αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της πόλης, για τις οποίες άλλωστε κρίνονται καθημερινά.
Σχόλιο 5ο: Το κεντρικό νόημα του άρθρου, το θέμα του οποίου αφορά μείζονα ζητήματα για το μέλλον των Ελληνικών πόλεων, ήταν να δείξει ότι με το νομοθέτημα αυτό θα επέλθουν αλλαγές στην μέχρι τώρα οικοδόμηση των πόλεων και ότι οφείλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι να πάρουν θέση τώρα (θετική ή αρνητική επί των διατάξεων).
Σχόλιο 6ο: Την "σοφία" των νομοθετούντων, την είδαμε σε άπειρους Νόμους ιδίως στην νομοθετική παραγωγή των δύο τελευταίων χρόνων. Απλά κάποιοι από μας "διαβάζοντας" τους Νόμους καταλαβαίνουμε ποιος πράγματι νομοθετεί και σε τι αποσκοπεί.
Σχόλιο 7ο.: Όλα τα επαγγέλματα είναι σεβαστά. Η διαφορετικότητα όμως στις αντιλήψεις οργάνωσης του χώρου επιβεβλημένη και αν δεν υπήρχε έπρεπε να εφευρεθεί.
Σχόλιο 8ο και τελευταίο: Το ερώτημα παραμένει. Θα πάρουν θέση οι εμπλεκόμενοι ώστε τέτοια μείζονα ζητήματα να αποτελούν θέμα διαλόγου και έκφρασης άποψης του συνόλου της κοινωνίας και όχι μεμονωμένων πολιτών;
Σχόλιο 3ο. Η ΕΕΤΕΜ που εκπροσωπεί τους Πτυχ. Μηχανικούς του Τεχνολογικού τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της οποίας, στο περιφερειακό τμήμα Μαγνησίας, ήμουνα πρόεδρος για πάνω από 15 χρόνια, για τέτοιου είδους μεγάλα θέματα, πάντα έπαιρνε θέση υπέρ του γενικότερου συμφέροντος της κοινωνίας και όχι των επί μέρους συμφερόντων κλάδων ή επαγγελμάτων.
Σχόλιο 4ο. Ως αναφορά την ευχή για επάνοδο σε αξιώματα, όπως αναφέρεται στο δεξιό τμήμα του παρόντος Blog "δεν τρέφω καμιά φιλοδοξία πλέον απόκτησης οποιοδήποτε δημόσιου αξιώματος". Τούτο όμως δεν θα με εμποδίσει να λέω την άποψή μου για ζητήματα (μικρά ή μεγάλα) που κρίνω σοβαρά.
Άλλοι έχουν την εντολή και την ευθύνη να παίρνουν αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της πόλης, για τις οποίες άλλωστε κρίνονται καθημερινά.
Σχόλιο 5ο: Το κεντρικό νόημα του άρθρου, το θέμα του οποίου αφορά μείζονα ζητήματα για το μέλλον των Ελληνικών πόλεων, ήταν να δείξει ότι με το νομοθέτημα αυτό θα επέλθουν αλλαγές στην μέχρι τώρα οικοδόμηση των πόλεων και ότι οφείλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι να πάρουν θέση τώρα (θετική ή αρνητική επί των διατάξεων).
Σχόλιο 6ο: Την "σοφία" των νομοθετούντων, την είδαμε σε άπειρους Νόμους ιδίως στην νομοθετική παραγωγή των δύο τελευταίων χρόνων. Απλά κάποιοι από μας "διαβάζοντας" τους Νόμους καταλαβαίνουμε ποιος πράγματι νομοθετεί και σε τι αποσκοπεί.
Σχόλιο 7ο.: Όλα τα επαγγέλματα είναι σεβαστά. Η διαφορετικότητα όμως στις αντιλήψεις οργάνωσης του χώρου επιβεβλημένη και αν δεν υπήρχε έπρεπε να εφευρεθεί.
Σχόλιο 8ο και τελευταίο: Το ερώτημα παραμένει. Θα πάρουν θέση οι εμπλεκόμενοι ώστε τέτοια μείζονα ζητήματα να αποτελούν θέμα διαλόγου και έκφρασης άποψης του συνόλου της κοινωνίας και όχι μεμονωμένων πολιτών;
