Διαβάζεις εκατοντάδες βιβλία, κατά την διάρκεια της ζωής σου, προσπαθώντας να την ερμηνεύσεις. Να την σχηματοποιήσεις. Να την καταλάβεις.
Τελικά μετά από τεράστιο κόπο καταλήγεις στην απύθμενη λαϊκή σοφία, που την περιγράφει πλήρως με λίγες λέξεις και λέει ότι:
"Η ζωή είναι ένα αγγούρι. Άλλος το τρώει και ζορίζεται και άλλος το τρώει και δροσίζεται".
Αναλυτικά στο ζόρισμα αγγουριού:
Ανεργία, περικοπές μισθών και συντάξεων, εγκληματικότητα, μεταναστευτικό, εφεδρείες, αβεβαιότητα, μείωση κοινωνικού κράτους, παιδεία στα χάλια της και πολλά άλλα.
Ποιος ζορίζεται από τα παραπάνω; Φυσικά ο λαός.
Αναλυτικά για την δροσιά του αγγουριού;
Ικανοποιημένοι, αν και ακόμη αχόρταγοι, οι τοκογλύφοι. Οι εργοδότες, που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για συμπαράσταση του λαού , δίνουν μισθούς πείνας, εφαρμόζουν τα ελαστικά ωράρια εργασίας, την άμισθη δοκιμαστική εργασία και την τεράστια φοροδιαφυγή (οι περισσότεροι). Φυσικά μην ξεχνάμε και τους πολιτικούς που ή ψηφίζουν ή σιγοντάρουν ή δεν διαμαρτύρονται ή αντιδρούν (για να έρθουν στην εξουσία και να εφαρμόσουν ποιο σκληρά τα κελεύσματα των νεοκυβερνητών της Ελλάδας).
Τελικό συμπέρασμα:
Δεν χρειάζεται να διαβάζουμε βιβλία για να το καταλάβουμε.
Η ζωή είναι ένα αγγούρι. Άλλος (ο λαός) το τρώει και ζορίζεται και άλλος (η άρχουσα τάξη και τα υποχείριά της) το τρώει και δροσίζεται!!!
