Η ευγένεια, η προσήνεια, προθυμία, φιλικότητα, εμφάνιση, ακρίβεια προσέλευσης στην εργασία είναι “αρετές” αυτονόητες, που πρέπει να υπάρχουν σε κάθε εργασιακό περιβάλλον.
Όταν όμως οι “αρετές” αυτές μετατρέπονται από ανεπαρκείς και αναποτελεσματικούς προϊσταμένους (διοικητικούς και πολιτικούς, αλλά και διαμορφωτές της κοινής γνώμης) σε μοναδικά κριτήρια αξιολόγησης, και αξιοσύνης, τότε υπάρχει πρόβλημα στην αποτελεσματικότητα (και πρέπει να εξετάζεται η σκοπιμότητα).
Από το βιβλίο του Γιώργου Κωστούλα «και οι Μάνατζερ έχουν ψυχή».
